Program Ekologiczny 'Ratujmy Ziemię'
Program Ekologiczny
PROGRAM
EKOLOGICZNY DLA
DZIECI W WIEKU
PRZEDSZKOLNYM
„RATUJMY
ZIEMIĘ”
Opracowany przez:
mgr Monikę Sławińską
mgr Anetę Działak
WSTĘP
Wszyscy pragniemy zieleni łąk, czystego powietrza, zapachu lasów, świergotu ptaków, słowem odpoczynku na łonie przyrody.
Jednocześnie jednak, to my – ludzie jesteśmy największymi niszczycielami przyrody. W dobie gwałtownych zmian i szybkiego rozwoju cywilizacji coraz większego znaczenia nabierają pojęcia: ekologia, edukacja ekologiczna, ochrona środowiska.
Człowiek już od zarania dziejów korzystając z naturalnych bogactw ziemi, wyrządził jej wiele krzywd, które stanowią poważne zagrożenia równowagi biologicznej. Problem ten dotyczy wszystkich mieszkańców naszej ziemi. Z dnia na dzień zatruwamy atmosferę, zanieczyszczamy gleby, wody, a przecież dzięki temu niszczymy samych siebie. Powinniśmy walczyć z tymi procesami, które powodują zachwianie tej równowagi biologicznej. Współczesny człowiek zatem, chcąc zdrowo żyć i cieszyć się pięknem przyrody powinien pogłębiać swoja wiedzę ekologiczną i dbać o środowisko już od najmłodszych lat. Przyroda od wczesnego dzieciństwa jest najbliższa i najbardziej dostępna dziecku, powinna więc stanowić źródło jego przeżyć i wiedzy. Już w wieku przedszkolnym należy ukazywać dzieciom piękno otaczającego świata. Należy uświadamiać, że zasoby przyrody, takie jak: gleba, woda, las stanowią organicznie powiązaną całość, że każdy owad, płaz, gad czy nawet grzyb trujący ma swoją rację bytu w przyrodzie i bez potrzeby nie wolno go niszczyć.
Edukacja ekologiczna dzieci, już od najmłodszych lat ich życia jest podstawą i warunkiem do racjonalnego postępowania w duchu szacunku do przyrody i jej ochrony tu i teraz, i w przyszłości. Mogą oni stać się pełnowartościowymi partnerami dorosłych. Są bowiem bacznymi obserwatorami tego wszystkiego, co się wokół nich dzieje. Edukacja z zakresu ochrony i kształtowania środowiska człowieka powinna więc stanowić składową część działalności opiekuńczo – rozwojowo – wychowawczo – dydaktycznej nauczyciela i rodziców.
I. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU I GŁÓWNA ZAŁOŻENIA
PROGRAMOWE.
Program „Ratujmy ziemię” jest programem edukacji przedszkolnej. Zawarte w nim treści mogą być realizowane w dowolnej kolejności i modyfikowane przez nauczycieli, którzy zechcą wnieść własne pomysły, np. uwzględniając właściwości własnego środowiska czy możliwości dzieci. W programie nie ma podziału na grupy wiekowe. Należy umożliwić dzieciom, na różnych poziomach, poszerzanie i pogłębianie wiadomości zgodnie ze wzrastającymi możliwościami intelektualno – percepcyjnymi. Dobierać je w taki sposób, aby były ciekawe, pobudzały do myślenia, poszukiwania, a przede wszystkim do działania.
Jako główne założenia programowe przyjęto:
- Rozbudzania świadomości ekologicznej.
- Kształcenie postawy odpowiedzialności za stan środowiska.
- Poznanie współzależności między człowiekiem, a środowiskiem.
- Współudział rodziców w edukacji ekologicznej.
II. CELE OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA.
1. Cele ogólne edukacji ekologicznej:
- Rozbudzanie potrzeby kontaktu z przyrodą.
- Doskonalenie umiejętności obserwacji faktów i zjawisk przyrodniczych.
- Budowanie i rozwijanie uczuć estetycznych poprzez wyrabianie wrażliwości na
piękno przyrody.
- Uświadamianie odpowiedzialności za stan środowiska w najbliższym otoczeniu.
- Zaznajamianie z podstawowymi zasadami ochrony środowiska i rozumienie
konieczności ich przestrzegania.
- Poznanie pojęcia „odpady” , źródła i rodzaje odpadów w środowisku lokalnym.
- Zachęcanie do podejmowania działań na rzecz przyrody i nagradzanie
pochwałami takich zachowań.
Istotnym elementem w realizacji programu ekologicznego będzie proekologiczna współpraca z rodzicami środowiskiem lokalnym, której celem jest kształtowanie świadomości ekologicznej rodziców przez współudział między innymi w :
- konkursach propagujących ochronę środowiska,
- akcjach zbiórki surowców wtórnych.
2. Cele szczegółowe edukacji ekologicznej:
Dziecko zdobywa podstawowe wiadomości dotyczące:
- słownictwa o treści przyrodniczo – ekologicznej
- ekosystemów, faktów i zjawisk w najbliższym środowisku
- postrzegania zależności między człowiekiem, a środowiskiem
- zasad ochrony przyrody
- segregowania i wtórnego wykorzystania niektórych odpadów.
Dziecko zdobywa podstawowe umiejętności w zakresie:
- obserwacji środowiska i wnioskowania, porównywania, analizowania na podstawie
obserwacji, zabaw badawczych
- kształcenia szacunku do przyrody i jej piękna
- postrzegania zależności pomiędzy stanem środowiska, a zdrowiem człowieka
- mądrego korzystania z zasobów natury.
- dostrzegania nieprawidłowości i reagowania na nie w trosce o przyrodę
- gromadzenia materiału przyrodniczego w zgodzie z normami ekologicznymi
- uczestnictwa w działaniach mających na celu ochronę i zapobieganie dewastacji
środowiska
- segregowania i wtórnego wykorzystywania niektórych odpadów
Dziecko kształci postawy i przekonania dotyczące:
- znaczenia i piękna obiektów, zjawisk w najbliższym środowisku przyrodniczym
- konieczności czynnej ochrony środowiska naturalnego
- ekologicznego stylu życia
- potrzeby segregowania odpadów, wykorzystywania surowców wtórnych
Tak sformułowane cele stwarzają warunki do kształtowani u dziecka postawy proekologicznej charakteryzującej się szeroką zdolnością percepcji wobec zjawisk przyrodniczych i społecznych oraz poczuciem więzi z przyrodą i ludźmi jako części przyrody.
III. TREŚCI EKOLOGICZNE STYMULUJĄCE ROZWÓJ DZIECKA.
BOGACTWO PRZYRODY
- poznanie i określanie najbliższych przestrzeni przyrodniczych i społecznych
- świat roślin
- świat zwierząt
- wyrażanie swoich spostrzeżeń i uczuć w kontakcie z przyroda w formie werbalnej
i niewerbalnej (np. plastycznej, ruchowej….)
ZJAWISKA I PROCESY W PRZYRODZIE
- obserwacje przyrody w różnych porach roku
- woda – niezwykła ciecz
- gleba
- powietrze
- cuda matki natury
OCHRONA ŚRODOWISKA NATURALNEGO
- największe zagrożenia ekologiczne
- obszary chronione i ich znaczenie (parki narodowe, rezerwaty, pomniki przyrody)
- zagospodarowanie odpadów – segregacja i wykorzystanie
- aktywny udział w akcjach ekologicznych
- Ziemia – nasza planeta
IV. FORMY OSIĄGANIA CELÓW
Aby efektywnie realizować treści programu stosujemy metody aktywizujące oraz następujące ekologiczne techniki pracy:
PROPOZYCJE METOD:
- zabawa naśladowcza
- pedagogika zabawy
- opowieści ruchowej
- zajęcia terenowe
- prace badawczo – rozwojowe
- obserwacje
- eksperyment
- „burza mózgów”
- gry dydaktyczne
- elementy dramy
- inscenizacje
PROPOZYCJE TECHNIK EKOLOGICZNYCH:
- ścieżka przyrodnicza – ilustrowana zdjęciami, rysunkami okazów przyrody, roślin
i zwierząt.
- ścieżka zdrowia – zabawy w terenie z wykorzystaniem zadań ruchowych.
- gawędy – swobodne rozmowy na zaplanowane tematy ekologiczne.
- apele ekologiczne – krótkie zbiórki w określonym miejscu w celu
poinformowania o wyjątkowym wydarzeniu związanym z ochroną środowiska.
- zabawy tropiące – w różnych ekosystemach z wykorzystaniem znaków i symboli
- meetingi ekologiczne – jako formy spotkań i dyskusji z osobami związanymi
z przyrodą.
Sprawna i efektywna realizacja programu wymaga stosowania przez nauczyciela odpowiednich, urozmaiconych form prowadzenia zajęć (indywidualnej, grupowej i zbiorowej) z uwzględnieniem predyspozycji indywidualnych dzieci.
V. EWALUACJA PROGRAMU.
Celem ewaluacji programu „Ratujmy ziemię” jest pozyskanie informacji o poziomie wiedzy i umiejętności dzieci w zakresie edukacji ekologicznej. Istotne jest też czy proponowane metody i techniki aktywności są skuteczne.
Należy przede wszystkim skupić się na ocenie trzech aspektów:
- poziom wiedzy i umiejętności
- aktywna postawa wobec ochrony przyrody
- postrzegania koncepcji programu przez rodziców
Data wprowadzenia: 2007-10-25 1742
Data upublicznienia: 2007-10-25
Art. czytany: 5035 razy
|
|
